بسم الرب

پیاده روی رو خیلی دوست دارم ،چون وقتایی که پیاده روی می کنم ،خیلی فکر  میکنم به خودم و کارهام و کل زندگیم 

امروز وقتی داشتم تو خیابون راه می رفتم به این فکر می کردم که چه قدر ناشکرم 

به نظرم همه ،البته نه همه ی همه ولی یه بخش عمده ای از ما آدما نا شکریم 

خب به خودم می گفتم که خداروشکر یه زندگی معمولی و خوب دارم 

و یه خونواده ی خوب و هیچ کمبودی هم تو زندگیم ندارم ولی بازم هی ناله می کنم و بعضی موقع ها غر میزنم ،اونم به خاطر کم کاری های خودمه ولی خب ما آدما عادت داریم بندازیمشون تقصیر چیزای دیگه 

خدایا می خواستم بهت بگم واقعا ازت ممنونم ،ای کاش میشد بیام تو بغلت و بوست کنم 

پ.ن: این که دوباره متعلق به هیچ زنی نباشی ،حس خوبیه ، دوباره احساس آزاد بودن می کنم ، خداروشکر ، مجرد بودن حس خوبیه که وقتی از دستش میدی ،قدرشو می دونی ،پس یه جور نعمته :دی

پ.ن2: هوایی ام ،هوایی طوس ،سلطان ، بطلب